کار پاره‌ وقت در امارات

• آیا برای کار پاره وقت در امارات، تاییدیه از کارفرمای اصلی لازم است؟

طبق پست منتشر شده “از طریق این سیستم کاری، شما می‌توانید بدون تاییدیه‌ی کارفرمای اصلی خود یا هر کارفرمای دیگری، برای بیش از یک کارفرما کار کنید؛ البته در صورتی که ساعات کاری شما پس از دریافت مجوز کم‌تر از ۲۰ ساعت در هفته نباشد تا تضمین شود که بر اساس مقررات استخدامی وزارتخانه همچنان وظایف خود را انجام می‌دهید.”

• بیشترین فرصت های شغلی برای مشاغل پاره وقت در امارات

به گفته‌ی مشاورین استخدام، مشاغل پاره‌وقت برای مادران و متخصصان ارشد بازنشته، کمک‌کننده بوده‌اند.

شریک بخش مدیریت آژانس مشاوره منابع میندفیلد گفت که بیشتر مشاغل پاره‌وقت مرتبط با زمینه‌های طراحی وب، کپی‌رایتینگ و حسابداری هستند.

از 2 فوریه 2002، قانون کار جدید امارات به ساکنان این اجازه را داد تا در کنار شغل‌های اصلی خود، به داشتن مشاغل پاره‌وقت نیز بپردازند. افراد می‌توانند بدون نیاز به تاییده‌ی اولیه کارفرما، یک شغل دوم پیشه کنند. تنها پیش‌نیاز، دریافت یک ویزای کار موقت از اداره منابع انسانی و بومی‌سازی است.

مدیر عامل پلام جابز، مشاور منابع انسانی، جستجوی اجرایی و مشاوره تحول کسب و کار مستقر در دبی، گفت که کارهای نیمه‌وقت معمولاً وظایف فصلی مانند مهمانداری، فروشندگی، نمره‌دهی خدمات و خرده‌فروشی را در بر می‎گیرند.

با این حال، به گفته این کارشناس، چنین مشاغلی جذابیت چندانی پیدا نکرده‌اند که عمدتاً به این دلیل است که مردم منطقه به این مدل کارها عادت ندارند.

وی گفت: “دولت امارات ویزاهای موقت بسیاری را آماده کرده است، اما از نظر کشورهای زیادی، این گزینه خیلی به‌صرفه نیست، چراکه بیشتر بیزینس‌ها نیازمند کامندان تمام‌وقت هستند. همچنین بسیاری از مهاجران نیز به دنبال کارهای تمام‎‌وقت هستند.”

او گفت که اکثر شرکت‌ها دنبال افرادی برای کار تمام‌وقت یا کارآموزی هستند، که البته دومی گزینه ارزان‌تری نسبت به استخدام یک فرد با تجربه است.

• تا چند ساعت می‌توانم به صورت پاره‌وقت کار کنم؟

دکتر ابراهیم البنا، مدیر عامل ‘وکلا و مشاورین قانونی ابراهیم البنا’، در صحبت با گلف نیوز راجع به قراردادهای کاری پاره‌وقت گفت که قرارداد استخدام پاره‌وقت به فرد اجازه می‌دهد برای یک کارفرمای دیگر نسبت به محل اصلی استخدام خود ساعات کم‌تری در هفته کار کند. بنابراین، تعداد ساعات کار به صورت پاره‌وقت باید کم‌تر از تعداد ساعات کار به صورت تمام‌وقت باشد. با این حال، بنابر صحبت‌های او هیچ تعداد دقیقی برای ساعت کار هفتگی وجود ندارد که به صورت قانونی در استخدام پاره‌وقت لحاظ شود.

وی افزود که “حکم وزارتخانه‌ای شماره‌ی ۳۱ سال ۲۰۱۸ در خصوص معرفی قراردادهای استخدام پاره‌وقت، کار پاره‌وقت را به این صورت توصیف می‌کند: ‘ساعات کاری باید کم‌تر از ساعات کارهای معمولی (هشت ساعت در روز) باشد و تحت آن کارمند بتواند برای بیش از یک کارفرما کار کند.’ بنابراین تعداد ساعات کار در استخدام پاره‌وقت باید تعیین و توسط دو طرف قرارداد یعنی کارفرما و کارمند تایید شود.”

دکتر ابراهیم ادامه داد که “بند ۳ قانون کار امارات بیان می‌دارد حداقل تعداد ساعات کار برای کارفرمای اصلی ۲۰ ساعت در هفته است.” حداکثر تعداد ساعات کار نیز متناسب با قانون کار امارات می‌باشد.

• هیچ تاییدیه‌ای از کارفرمای اصلی نیاز نیست

در مورد این موضوع که شما برای کار پاره‌وقت نیاز به تاییدیه‌ی کارفرمای اصلی خود ندارید، دکتر ابراهیم مجددا تاکید کرد که قانون به وضوح بیان می‌کند یک کارمند می‌تواند “بدون کسب اجازه از کارفرمای اصلی یا هر کارفرمای دیگری که برایش کار می‌کند، به طور همزمان برای بیش از یک کارفرما کار کند.”

با این حال، طبق صحبت‌های دکتر البنا برای این که به صورت قانونی کار پاره‌وقت داشته باشید، ملزومات دیگری وجود دارد که باید رعایت کنید:

۱.کارمند باید بر اساس دسته‌بندی‌های معیّن وزارتخانه، در دسته‌ی مهارت‌های شغلی رده ۱، ۲ یا ۳ قرار بگیرد.
۲. همچنین کارفرما باید از وزارتخانه مجوز کار اخذ کند.
به گفته‌ی دکتر البنا “درخواست دادن برای مجوز کار پاره وقت بسیار ساده است. این کار می‌تواند از طریق ارائه‌ی قرارداد پاره‌وقت امضا شده به وزارتخانه برای کسب مجوز کار انجام شود.”
هزینه‌ی مجوز کار پاره‌وقت شامل هزینه‌ی ثبت درخواست به مبلغ ۱۰۰ درهم و هزینه‌ی تاییدیه به مبلغ ۵۰۰ درهم می‌شود.

• آیا هر کسی می‌تواند مجوز کار پاره‌وقت داشته باشد؟

احمد النجار، شریک مدیریتی ‘النجار و شرکا’ نیز با گلف نیوز پیرامون مجوز کار پاره‌وقت صحبت کرد و توضیح داد که چه کسی می‌تواند قرارداد کار پاره‌وقت داشته باشد. او گفت که “تمام ملیت‌ها می‌توانند مجوز کار پاره‌وقت کسب کنند. تنها شرایط لازم این است که کارمند بالای ۱۸ سال سن داشته و دارای پاسپورت معتبر با اعتبار بیش از ۶ ماه و ویزای اقامتی معتبر باشد.”

با وجود این که تاییدیه‌ی کارفرمای اصلی مورد نیاز نیست، النجار مشخص کرد که مجوزهای کار پاره‌وقت توسط وزارت منابع انسانی صادر می‌شوند و کارفرمای دوم، که او هم باید در وزارتخانه رجیستر شده باشد، برای آن‌ها درخواست می‌دهد. چنین پروسه‌ای تضمین می‌کند که تمامی شرایط لازم مورد تعیین وزارتخانه رعایت شده اند.

به گفته‌ی النجار “محدودیت اصلی کار پاره‌وقت قابل انجام این است که تحصیلات، تخصص و تجربه‌ی شما تا چه حد با کاری که برای گرفتن مجوزش درخواست می‌دهید و همچنین لایسنس شرکتی که درخواست می‌کنید برایش کار پاره‌وقت انجام دهید ارتباط دارد. به زبان ساده‌تر، شرکتی که یک کارمند پاره‌وقت استخدام می‌کند تنها می‌تواند کسی را استخدام کند که کاری متناسب با محدوده‌ی فعالیت خود انجام دهد، کسی که دارای صلاحیت‌های لازم و مربوطه برای شغل انتخاب‌شده باشد. به عبارت دیگر، شما وقتی می‌توانید به عنوان یک فروشنده‌ی پاره‌وقت برای یک شرکت کار کنید که شرکتی که شما را استخدام می‌کند یک شرکت معاملاتی یا دلالی بوده و شما هم تخصص یا تحصیلات مربوط به کار را داشته باشید.”

• آیا این ترس وجود دارد که کارمندان برای یکی از رقبا کار کنند؟

النجار در خصوص این که چگونه وزارتخانه به نگرانی‌های مربوط به بحث‌های رقابتی رسیدگی می‌کند نیز توضیحاتی داد و شفاف‌سازی کرد که این نهاد معیارهای خاصی برای صدور مجوز کار پاره‌وقت دارد. او در صحبت‌های خود بیان کرد که “به باور من چنین ترسی اصلا موجه نیست. وزارت منابع انسانی در زمان بررسی درخواست‌نامه‌ی کارمندان رجیستر شده و خواهان مجوز کار پاره‌وقت، به عنوان شغلی و پیشه‌ی کارمند و شرکت اسپانسرش دسترسی دارد. در صورتی که شرایط رقابت و/یا تضاد منافع وجود داشته باشد، در اغلب موارد درخواست‌نامه به کلی رد می‌شود تا از کارفرمای تمام‌وقت اصلی حمایت شود.”

این نکته را هم به یاد داشته باشید که استخدام کارمند پاره‌وقت از سوی یک شرکت، بدون این که مجوز لازم را داشته باشد، بر اساس قانون قابل مجازات است. طبق حکم شماره‌ی ۲ سال ۲۰۰۷ قانون فدرال، اگر یک خارجی بدون داشتن مجوز رسمی برای یک شرکت دیگر کار کند، شرکت استخدام‌کننده ۵۰٫۰۰۰ درهم جریمه می‌شود، و در صورت تکرار تخلف، مجازات افزایش می‌یابد.