پناهنده ایرانی: تنها آرزوی من دیدن پسرم است

معصومه ترک‌پور مسن‌ترین پناهجو است که بیش از هشت سال در بازداشت سیستم مهاجرت استرالیا بوده است

به گزارش«خبرکانادا» و به نقل از «گاردین»، معصومه ترک پور اهل ایران بیش از هشت سال را در بازداشتگاه مهاجرت استرالیا سپری کرده است؛ اما شرایط او مانع از گرفتن ویزا یا بازگشت به خانه می شود. گفته می شود که معصومه ترکپور مسن ترین پناهجوی زن است که در سیستم مهاجرتی استرالیا نگهداری می شود.

او  یکی از پناهجویانی است که به دلایل شخصیتی  واجد شرایط دریافت ویزای دائم در استرالیا شناخته نمی‌شود و ویزای حفاظتی موقت می‌گیرد تا به کشورهایی که از آنها گریخته بازگردانده نشود.

تعدادی از این پناهجویان اکنون بیش از یک دهه است که در بازداشت به سر می برند.

در سال ۲۰۱۸ دادگاه پناهجویان که در ملبورن برگزار شد، دستور داد که ترکپور باید با ویزای حفاظتی موقت صادر شود که اجازه آزادی او را می دهد. در طول جلسه، گروه‌های اجتماعی پیشنهاد کمک به ترک‌پور برای خروج از بازداشت را دادند.

دادگاه ۲۰۱۸ دریافت که باید برای ترک پور ویزای موقت صادر کند زیرا مشکلات سلامت روانی او  از جمله OCD، افسردگی و اختلال سازگاری به دلیل شرایط سخت بازداشت، تشدید شده است.

با این حال، او همچنان در بازداشت در اقامتگاه ترانزیت مهاجرت ملبورن به سر می برد.

معصومه ترک‌پور؛ ۳۰ سال پیش اقامت کانادا را می‌گیرد اما به دلیل چاقو زدن به زنی که او را با شوهرش دیده؛ زندانی و بعد به ایران بر می‌گردد. در ایران، به جرم پناهنده شدن در کشوری دیگر، مدتی بازداشت می‌شود. یازده سال در ایران می‌ماند، اما از راه غیر قانونی خودش را به استرالیا می‌رساند؛ بیشتر از ۸ سال را در بازداشتگاه مهاجرت زندگی می‌کند. اما به دلیل اینکه، حکم زندان در کانادا را در پرونده‌اش داشته و به دلایل شخصیتی، واجد شرایط دریافت ویزای دائم در استرالیا شناخته نمی‌شود و ویزای حفاظتی موقت می‌گیرد.

معصومه به تازگی آزاد شده و ‌امیدوار به دیدن تنها پسرش است که ساکن کاناداست.

ترکپور به گاردین گفت: «تنها آرزوی قلبی من این است که پسرم دانیال را یک بار دیگر بعد از ۱۰ سال در آغوشم بگیرم.»

پسرش دانیال می گوید که در ۱۰ سال گذشته امیدوار بوده است که مادرش را از نزدیک ببیند.

ترکپور پس از آزادی در روز ۱۵ دسامبر، در هتلی در شهر ملبورن اقامت داده می‌شود اما به او می گویند که باید خانه جدیدی برای خودش پیدا کند.

گزارش اداره مهاجرت، حکم زندان و بدرفتاری که معصومه در زندان داشته؛ هیچ وقت او را ر‌ها نمی‌کند، اما این زن که سال هاست از دوری تنها فرزندش رنج می‌برد و مشکلات سلامت روان و جسمی‌اش؛ ثابت شده است؛ درباره خودش می‌گوید: «سال‌هاست این برچسب را به من می‌زنند که من خطرناک هستم؛ به این بهانه هم من را طرد می‌کنند؛ اما قلب شکسته من‌ امیدوار است که پس ۱۰ سال و در سال ۲۰۲۲ بتوانم؛ پسرم دانیال را که در کانادا است به آغوش بگیرم.»